قزوین فردا

ماندم به تو ای گلشن زیبا چه نویـسم          من مور صغیرم به سلیمان چه نویسم

ترسم که قلم شعله کشد صفحه بسوزد         با این دل تنگم به عزیزم چه نویسم

قلم فرسایی امروزه به یک حرفه شغلی تبدیل شده و چه بسا مایه فخر هم شده که بعضا هم هست (اگر رنگ خدایی داشته باشد) ای کاش ارزش قلم را قبل از بکارگیری می دانستیم، نقل است قلم ها در طول تاریخ بیشتر از شمشیر ها خون ریخته ایند. پس قلمی که اثر سازندگی و تربیتی داشته باشد در ردیف خون شهداست، وای بر قلم هایی که امام خمینی در تاریخ 16/8/58 فرمودند:

( الان ما گرفتار سر نیزه نیستیم، گرفتار قلم و اهل قلم هستیم، ما گرفتار روشنفکر ها هستیم.

(متاسفانه قلم ها امروزه در بعضی از روزنامه ها چه می کنند!)

آثار قلم را در 2نوع می شود توصیف کرد: 1-صورت قلم 2-سیرت قلم:

صورت قلم هر چه خط زیبا باشد قیمت هنر افزایش می یابد ولی آیا قیمت محتوایش به زیبایی آن بستگی دارد؟ مسلما خیر! ارزش قلم در مفهوم سیرتش نهفته که شهیدان مرتضی مطهری و مرتضی آوینی از نمونه های آن هستند ما در برسی سیرت شهید مطهری می فهمیم که چرا امام خمینی (ره) کتاب های ایشان را تایید می کند. پس ما هم با قلم تجدید میثاق بندیم تا در راستای روشنگری قلم زنیم و دو کله انقلابی و دیپلمات را که هم حجم هستند ولی در مفهوم فاصله از ارض تا عرش دارند را به رشته تحریر دراوریم. به عبارت دیگر انقلابی و دیپلمات مترادف عاشق و عاقل است که معانی متفاوتی از آنها استخراج می شود. انقلابی و عاشق بی واسطه راه می پیمایند ولی دیپلمات و عاقل قید و بند دارند.

گرچه عقل ما ملاک خوبی اسـت          یادمان باشد که پایش چوبی است

ما امروز به سیرت قلم مطهری ها و آوینی ها محتاجیم نه به صورت.

حسن یوسف نه به صورت سیرت است         ورنه هر عفریته با مشاطه زیبا میشود

فاعتبرو ...

بزرگترین گناه نا بخشودنی بعضی قلم ها امروز بزک کردن چهره غرب بویژه امریکا و برجام بی فرجام است که رمق مردم را گرفته که امید است جبران مافات نمایند ، ای کاش بعضی مسیولین حتی در مسند دیپلماسی اولویت شان در سیره انقلابی ماندن باشد.

خلق در بازار یکــسان می روند             آن یکی در ذوق دیگر دردمند

همچنان در مرگ یکسان می رویم          نیم در خسران و نیمی خسرویم

والسلام علی من التبع والهدی

       حسین نجفی

      95/1/28