در سوگ یک مبارز خستگی ناپذیر
دوشنبه, ۲۱ فروردين ۱۳۹۶، ۱۱:۲۲ ق.ظ
لحظه ها می‌گذرند و بار گذشتشان بر دوش ماست. ما می‌گذریم و بار گذشتمان بر دوش زندگی است. زندگی می‌گذرد و بار گذشتش بر دوش تاریخ.
به گزارش قزوین فردا محمد کاظم انبارلویی در سرمقاله روزنامه رسالت در سوگ درگذشت آیت الله باریک بین نوشت:
مرگ پایان زندگی نیست، آغاز حیاتی نو در تاریخ است. انا لله و انا الیه راجعون . ما از خداییم و به سوی او برمی‌گردیم. انسان هایی که در طریق زندگی، سویی الهی داشتند و برای احقاق حق تا مرز حماسه گام برداشتند، با مرگ خود گام در جاودانگی و ابدیت می گذارند. روح بلند حضرت آیت الله باریک بین به ملکوت اعلا پرواز کرد، مردی که بیش از نیم قرن، خستگی ناپذیر و مقاوم برای تحقق ارزش‌های اسلامی و مبانی و انقلابی در جامعه ما تلاش کرد.
او مرد بزرگی بود و به تعبیر سپهری؛
« بزرگ بود
و از اهالی امروز بود
و با تمام افق های باز نسبت داشت
و لحن آب و زمین را چه خوب می فهمید
به شکل خلوت خود بود
و عاشقانه‌ترین انحنای وقت خودش را
برای آینه تفسیر کرد
او به شیوه باران، پرواز طراوت و تکرار بود.»
او سال‌ها با صداقت و سلامت نفس زیست و در امر ترویج دین و انقلاب و امام (ره) هیچ مرزی را نمی‌شناخت.
دقت، زیرکی و هوشیاری او در مسائل سیاسی و مبارزات انقلابی باعث شد هیچ گاه در امر مبارزه سستی به خود راه ندهد و در ترویج مکتب و خط امام و رهبری در جامعه ، هرزرفت زمان نداشته باشد.
او در خطه ای که می‌زیست چون نگینی بر انگشتری حلقه یاران امام بود و چون خورشید درخشید و همانند صخره ایستاد و چون دریا خروشید.
مشعل هدایت مبارزه با طاغوت را شجاعانه در دست گرفت. او از داغ و درفش نترسید و ممشای او در مبارزه به گونه‌ای بود که گویی «دار» خود را لحظه به لحظه در امر مبارزه به دوش می‌کشد و آماده پرداخت هر هزینه‌ای است .
او در پرورش نسلی مؤمن و کارآمد و آماده فداکاری و شهادت کوشید و خود را ملزم به بیدارگری نسل جوان می‌دانست.
او به تعبیر مرحوم حجت الاسلام والمسلمین سید علی اکبر ابوترابی، سید آزادگان، پاک بود و خدمتگزار. او در نهایت سادگی می‌زیست و هرگز لحظه ای از زی طلبگی فاصله نگرفت و هنگامی که سر بر خاک نهاد چیزی از مال دنیا جز خانه پدری که در آن می زیست به ارث نگذاشت. زهد و تقوای او زبانزد علما و نخبگان بود. عمر خود را در طهارت روح و تقویت ایمان الهی سپری کرد.
این کمترین بیش از 40 سال با او محشور بودم و در این مدت لحظه ای او را در خدمت صادقانه به جامعه و همراهی با نهضت امام خمینی (ره) آرام نیافتم.
او در فراز و فرودهای سیاسی چه در قبل و چه در بعد از انقلاب جزو کسانی بود که همواره در صف اول مقاومت و پایداری ملت ظاهر می‌شد. مرزبندی او با منافقین، لیبرال ها و منحرفین، زبانزد بود. در جریان فتنه 88 اولین امام جمعه و نماینده ولی فقیه بود که موضع گرفت و تا آخر در برابر فتنه سبز ایستاد.
اقدام ماندگار او در احیای مدارس دینی و علمی قزوین که گرد و غبار دوران مدرنیسم پهلوی اول و دوم بر آن نشسته بود، ستودنی است. او قبل از انقلاب این کار را شروع کرد و بعد از انقلاب به آن شتاب بخشید . امروز حوزه علمیه قزوین یکی از پر نشاط‌ترین و پر رونق‌ترین حوزه های علمیه کشور است.
امروز مردم مبارز و عالم پرور قزوین، پیکر پاک او را از مسجد النبی (ص) تا مزار شهدای شهر، امامزاده حسین (ع)، در شکوهی بی نظیر تشییع کردند تا در کنار فرزند شهیدش و دیگر شهدای شهر قزوین آرام گیرد.
پیام روحبخش مقام معظم رهبری در تجلیل از حضرت آیت الله باریک بین ودقت های معظم له در جایگاه رفیع او در امر صیانت از آرمان های امام و انقلاب و نظام، نشان می دهد پیروان امام و شیفتگان خط اصیل انقلاب اسلامی، یک مرد بزرگ و یک عالم ربانی را از دست داده اند که جای او به این زودی پر شدنی نیست. خدایش بیامرزد و او را با انبیاء و اولیاء و شهدا و صدیقین محشور فرماید.
*محمد کاظم انبارلویی
20 فروردین 96
